ALACA KARANLIKTAYIM

Bugün yaþým altmýþbeþ
Artýk hayatýmýn alaca karanlýðýndayým
Batan geminin direðine doðru týrmanýyorum
Birazdan denizin dibindeyim
Ya da belki bir yolcu otobüsündeyim mesela
Þehrin sýnýrlarýna kadar gelmiþ gibiyim
Umarým ilerde trafik sýkýþýktýr
Peronda iþlem tamam...


Artýk firardayým kendimden, biliyorum
kýrýlganlýðýndan korktuðum duygularým var
Þimdi ateþin üstünde uçan kelebekler kadar korunaksýzým
Yaþým altmýþ beþ olmuþ, nasýl olmuþ
Hayatým kaç kilo bilmiyorum
Yaþamak için alýkonmuþ tek nefesin kýyýsýndayým
Bensiz hayatým baþlamak üzere
Maceralarýmý tüketmiþim
Ölünce ýþýklar söner mi ? Anne...



Hayallerim ilk defa buz tuttu
Eskiden karanlýklarým hiç yoktu
Þimdi bütün günahlarýma hazýrým
þimdi topraðýn rahmindeyim
Bulmacalarýmý çözemiyorum
Belki bu gecenin þafaðýndayým
Belki de þafak sökmeden
Daha hazýr deðilim biliyorum
Varsýn bataklýkta zýplamasýn umutlar
Henüz hiç geçmediðim kapýlarým var...


Hayatým dokuz milimetrelik þerit
Ýçinden ben geçen bir trendeyim
sanki gece yarýsý çalacak gibi telefon
kendime doðru sýkýþýyorum heyhat
iki ucu yanan mum gibiyim
Burasý benim kenarýmdýr þimdi
Baþka Bildiðim kenar yok...


Lakin bir tesellim var onu iyi biliyorum
Varsýn sabah karanlýðýnýn mavisi doðmasýn üzerime
Varsýn bu þiir iç çeke dursun
Rüzgar çanlarýnýn sesi kadar güçlü
Biliyorum güzel þeyler de yaptým ben
Çok güzel þeyler
Elbet bu yüzden
Bizden kalanlar kalacaktýr
çocuklara...



Vedat DÜNDAR
Sosyal Medyada Paylaşın: