aþk, mayýnlý bir körebe tenhalýðýnda ýslanmadan sobelenmek midir yaðmura ya da bir þiir vadiliðine i mge i mge perilenmek midir yok yok biliyorum ki aþk en çok sen demektir leila…
þimdi sür sesini diline bir kahýra bin sabýr bin sabýra bir aþk eyle biz niyetine
gün gelecek, bahçende zeytin yeþillenecek pencerene, perdene güneþ deðecek bir zambak, bir zambak ki reng-i aþk hürmetine gözlerine devrilecek
ahh leilam... sýk alnýma þimdi umudu bakýþýnýn kurþun-i mavi dilinde beni bir þiir kadar yakýn belle kendine azat et çöllerini, susadýklarýný nefsime
gecenin göðüne iliþen ay ol salkým saçak yýldýz ol sür tenini tenime derdin dermaným, sustuklarýn fermaným olsun senden kalma sarhoþluðumu þafaðýma, gününü, güneþini de dualarýma baðýþla
ahh leilam... ömrü bahtýma yol verenim dikenli sineme gül derenim sen bana mahpus, ben sana sürgünken senden sonrasý ne aþk ne de ben hiç deðilim…
ilhanaþýcýkasýmikibinonsekiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.