Rüzgar

azgýn bir taydan geliyordu Rüzgar ’ ýn adý
kendisi gibi özgür rüzgarlarý seviyordu

arkasýnda býrakýrken yaþamý
zalim bir kýþtý
sessizce býrakmýþtý
sahilde her þeyini
kayalýklarýn arasýnda
rüzgarlý bir gündü
külleri savrulurken topraða
sessizlik içinde geçen saniyeler , asýrlar gibi geliyordu
ölüm sessizliði þakýyordu , ardýnda rüzgar
sadece kýzgýnda deðildi üstelik , rüzgara
hem onu yalnýz býrakmýþ
hem de sessiz kalmýþtý ölümüne
ruhunu teslim etmiþti rüzgara
uçurumun kenarýnda
boynu kýrýlmýþtý , kayalýklara çarparken
sessiz tay artýk bakýþlarý donuklaþýrken
hayat ýþýðý sönerken farkýna varmýþtý

ruhu bedeninden ayrýldýðýnda anlamýþtý
anlamsýzlýðýnda bir anlamý olduðunu

yavaþça kendini yukarý çeken , sýcak ýþýða býraktý her þeyini
þu an garip bir huzur vardý , acýdýðýný hissettiði her yerinde

rüzgar
hayatýn rüzgarýna yenik
rüzgar
dört nala koþarken , yorulmuþ bir tay
rüzgar
ölümün bile zor olanýný seçmiþti

Sosyal Medyada Paylaşın: