AHVAL-İ ADEM
Var mýdýr insandan daha nankörü?
Su veren elleri köpek diþlemez.
Merhamet neylesin vicdaný körü?
Kurt bile virane inde kýþlamaz.
Menfaat sanki bir ilah tapýlan,
Kul kula av olmuþ, yaðma kapýlan
Gözler hiç doymuyor alsa küp ilen,
Böylesi alemde huzur baþlamaz.
Gönüller bir kýrýk gülden ibaret,
Sorsalar her biri sevgiye hasret!
Öyleyse ne diye bunca garabet?
Nasýrlý yüreðe duygu iþlemez.
Gidiyor insanlýk meçhule doðru,
Menzili çýkmazda, güzergah eðri
Duyulmaz garipten imdada çaðrý;
Çöl olan kalpleri gözler yaþlamaz.
Tarumar bu gidiþ fenaya naçar,
Dostunun kanýný yine dost içer
Öyle bir devran ki can candan kaçar;
Bunlarý gören kul þeytan taþlamaz…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.