yýllýk tutan kavimlerin rüzgarsýz dallarýnda sallanýyor sonbahar
durgunlaþmýþ su birikintilerinde çaðlýyor zedelenmiþ düþlerin soðuðu sondan baþlanýyor okunmaya kederler çünkü
týrnaðýn eti sýyrýlýyor önce sonra ademden olma elma sepetli havvalarýn günahý dilimleniyor sofralarca yaþanmýþlýklar elden geliyor bir köþede denizler kum tanelerini yutuyor -yorgun tepeleri kusuyor acý, böylece
az daha diyerek ertesi günlere damýtýlýyor hüzün payý paydasýndan sýyrýlmýþ bir kere ayrýlýðýn saklanýyor dibe vurmuþ tutkular öznesi kaçmýþ cümlelerce avutuluyor sessizlik baðlaçlar yetmiyor emre amade kelimelerin boyun büküþüne
fal taþýna dönüyor bilinmedik sorularýn gözleri cevapsýzlýk ayyuka çýkmýþ kýrlarda geziniyor sere serpe paslý prangalar sakýz çiðniyor hayat dörtlüsü karþýsýnda mevsimler geceye bölünse mutluluðun yüzle çarpýmýnda ya da hüzünler toplansa er meydanýnda çýkarýlsa gökyüzü sonuç hep yalnýzlýk oluyor
dedim ya rüzgarsýz bir dalda son bahar sallanýyor
kuzeyinkýzý/ömürhepsonbahar
Sosyal Medyada Paylaşın:
..kuzeyinkızı.. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.