KARAKALPAKLIM

Kula kul edilmiþ bir millet,
Halk sefalette, sarayda zillet,
Birde bakýyorsun yönetende ihanet,
Karakalpaklým durmaz elbet.

Dört bir yanda ateþ, kan, gözyaþý,
Ülkeyi pazarlarken devletin baþý,
Sarayda zevk sefa millet bulamazken aþý,
Karakalpaklým durmaz elbet.

Anadolu daðýlmýþ, millet haraç peþinde.
Türkler kendi yurdunda edilmiþken köle.
Bayrak, Kuran atýlmýþken yerlere
Karakalpaklým durmaz elbet.

Ýnanýp millete, sýðýndý imana,
Dalgalarla boðuþup çýktý Samsun’da limana.
El uzanýlmýþken bacýna Anana,
Karakalpaklým durmaz elbet.

Amasya, Sivas, Erzurum’dan Ankara’ya
Vatan aþkýyla binlerle yürüdü yaya.
Ýnanmýþtý halkýna, Hakka
Ölde esir olma dedi Karakalpaklým.

Ya Ýstiklal ya ölüm diyerek,
Düþmaný defedip kurdu Cumhuriyeti.
Karanlýðý yok edip verdi Hürriyeti.
Kaldýrdý saltanatý, kaldýrdý hilafeti
Kula kul olma, Allaha kul ol dedi Karakalpaklým.

10 Kasýmda rabbine kavuþtu.
Sevenlerinin gözyaþý daðlarý aþtý.
Sadece türler deðil Mazlumlarda aðlaþtý.
Milletinin kalbine gömüldü Karakalpaklým.

Þenol Köksal
09.11.2018
Sosyal Medyada Paylaşın: