GÖÇTÜ DEDİLER

Akþamüstü dedi“gel evvelince”
Dünyayý anlattý kendi dilince
Her can göçer dedi sýra gelince
Ekimde ýhlamur açtý dediler
Karakoç dünyadan göçtü dediler

Hoþ muhabbetine hep eþlik ettim
Ham iken üstadýn yanýnda yettim
Son kez çaðýrmýþtý, koþarak gittim
Ekim’de ýhlamur açtý dediler
Karakoç dünyadan göçtü dediler

Bir sabah mesajla uyanýverdim
Sessiz uçtu “beyaz kartal” dediler
Bir takvime baktým habere girdim
Ekim’de ýhlamur açtý dediler
Karakoç dünyadan göçtü dediler

Kâbus mu yoksa bir rüyamý gördüm?
Saatimi acep yanlýþ mý kurdum?
Duyduðum sözleri þakaya yordum
Ekim’de ýhlamur açtý dediler
Karakoç dünyadan göçtü dediler

Þiirin Baþkenti öksüz kalmýþtý
Türk dünyasýna da selam salmýþtý
Zahiri’m kendine ibret almýþtý
Ekim’de ýhlamur açtý dediler
Karakoç dünyadan göçtü dediler.

Tahir GÖRENLÝ.22.10.2018

SON GÖRÜÞMEMÝZDÝ

Üstadým olarak addettiðim; sevenlerinin “Þiirin Beyaz Kartalý” diye nitelendirdiði, edebiyatýn efendisi, hemþerim Bahaettin Karakoç’u vefatýndan bir hafta önce telefonla arayýp hal ve hatýrýný sormak istedim. Kýsýk ve yorgun bir alo sesi geldi ve telefon kapandý. Bu durum beni endiþeye sevk etti. Acaba üstadým hasta mý diye? Evine gitmek için ayaða kalktým ve kendi kendime; “hele bir kez daha arayayým da öyle gideyim” dedim. Tekrar aradým ve “Tahir Hocam ben Oðuz Karakoç, babam müsait deðildi, o yüzden telefonuna ben baktým” dedi. Hayýrdýr saðlýðýnda bir sorun mu var dedim. Hayýr bir sorun yok, gayet saðlýklý. Hatay’dan misafirleri var. Röportaj ve çekim yaptýklarýný söyledi. Bende selam söyle dedim. Üstadýmýzýn saðlýðýnýn sýhhatinin iyi olduðunu öðrendim. Mutlu oldum.
Aradan birkaç gün geçti ve söz üstadýmýz beni aradý. “Geçen gün aradýðýnda müsait deðildim, misafirlerim vardý. Keþke sende geleydin çok iyi olurdu” dedi. Ben de saðlýðýnýzý merak etmiþtim, iyi olduðunuzu Oðuz Bey’den öðrendim dedim. Misafirleriniz var diye rahatsýz etmek istemedim dedim. Bana; rahatsýz olmazdým aksine mutlu olurdum dedi. Ne ise akþam gel biraz sohbet edelim, seni özledim dedi. Bende tabii ki üstadým, akþama gelirim dedim. Birkaç saat geçtikten sonra tekrar aradý. Bekliyorum mutlaka gel dedi. Ýnþallah mesaim bittikten sonra geleceðimi söyledim. Mesaim bitiminde eve geldim. Akþam vakti kýymetli üstadýmýzýn davetine icabet etmek için hazýrlanýrken tekrar arayarak beklediðini söyledi.
Üstadýmýzýn evine vardým, kapýnýn ziline bastým. Her zamanki güler yüzüyle kapýyý açtý, elini öptüm. Tüm samimi duygularýyla sarýldý. Hoþ geldin güzel insan dedi. Hal ve hatýrýný sordum. Ýyi olduðunu, herhangi bir sýkýntýsýnýn olmadýðýný, bu günlerine þükrettiðini söyledi. Birlikte oturup tadýna doyum olmayan bir muhabbete baþladýk. Yakýn zamanda ilimizde kitap fuarýnýn baþlayacaðýný, gelip gelemeyeceðini sordum. Biraz yorgun olduðunu, katýlmayabileceðini söyledi. Seni tanýyanlar, özleyenler bekler. Kýsa süreliðine de olsa fuara deðer katacaðýný söyledim. Müsait olursa gelebileceðini belirtti. Üstadým; Adýyaman’da TV programý yapan bir arkadaþ bana“Bahaettin Karakoç üstadý alýp programa gelebilir misin” dedi. Ben de kendisine “Fuardan sonra üstadýmla görüþeyim, uygunsa birlikte gelmeye çalýþalým” dedim. Bu konuda ne dersiniz üstadým? Deyince, olur elbette. Adýyaman’ý ve insanlarýný çok severim. Fuar bittikten sonra beraber gideriz inþallah dedi.
11 Ekim 2018 günü Kahramanmaraþ kitap fuarý baþladý. Ýþte olmam sebebiyle kitap fuarý açýlýþýna gidememiþtim ancak, bir sonraki gün imza günümün olmasý gerekçesiyle mesai bitiminden sonra fuarda Kahramanmaraþlý yazarlar ve þairler standýnda yer alan Alkýþ Dergisinin standýna þiir kitaplarýmý býrakýrken üstadýmla karþýlaþtýk. Arkadaþlar koluna girmiþ, arabaya götürüyorlardý. Yanýna vardým ve“bu delikanlýyý nereye götürüyorsunuz” dedim, gülümsedi. Tahir Bey “Sevenlerime kitaplarýmý imzaladým, biraz da yoruldum eve gidiyorum” dedi. Aradan bir gün geçtikten sonra rahatsýzlanan üstadýmýzý, Kahramanmaraþ Sütçü Ýmam Üniversitesi Týp Fakültesi Hastanesine kaldýrmýþlar. Derhal müdahale edilmiþ, kendine gelmiþ ise de bir süre sonra tekrar rahatsýzlanýp çok sevdiði yüce Yaratanýna ruhunu teslim etmiþ meðerse. Sabah uyanýr uyanmaz mesaiye gitmek için hazýrlýðýmý yaptým ve telefonumu açýp mesajlara bakýnca, üstadýmýzýn oðlu Oðuz Karakoç’un bana yazdýðý mesajda“babamýzý kaybettik” mesajýný gördüm. O anda; yerde miyim, gökte miyim, bana neler olduðunu anlayamadým. Bu mesajýn bende býraktýðý duygu yüklü gizemin nedenini halen arýyorum. Üstadýmýzýn vefatý beni bu denli etkiledi. Üstadýmý þimdi daha iyi anladým ki birkaç gün önce beni ýsrarla arayýp, evine çaðýrmasýnýn sebebi helalleþmekmiþ meðer.


Sosyal Medyada Paylaşın: