Hüzün Saati
Gönül saatim, hep hüzne kurulmuþ
Vakit ya üç geçe ya beþ kaladýr
Yürek düþe kalka artýk yorulmuþ
Sitemim dikene deðil, güledir
Bazen rüzgâr olur ruhumda eser
Kuru yaprak gibi sürükler beni
Kýrýk naðme olur dilimde gezer
Günü mevsimi yok, bilinmez demi
Gözümde biriken susuz yaþýmdýr
Dilimde tuttuðum iki hecedir
Karanlýk gecede arkadaþýmdýr
Çözümü imkânsýz bir bilmecedir
Bir hýçkýrýktýr ki, sesi olmayan
Ýçimde dolaþan suskun bir âh’týr
Öyle bir feryat ki, hiç duyulmayan
Ruhumda saklanan gizli günâhtýr
Hüzün taþýmayan yürek, eksiktir
Aðlamak, gülmenin diðer adýdýr
Duygusuz her sevgi, insana yüktür
En güzel tad, onun buruk tadýdýr
Ýbrahim Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.