Kendinden Aşağı Görme Kimseyi
Cihana hükmeden, koltuðun olsa
Kemâle erdirmez "arma" kimseyi
Hint elinden kutnu kumaþýn gelse
Kendinden aþaðý görme kimseyi
Her nefesi, ziyan olsa davada
Kalmasa huzuru, sýcak yuvada
Bakarsýn nasibin olur devada;
Zahirine bakýp yerme kimseyi
Her mahlukat lisanýnca konuþur
Adem oðlu birbirine danýþýr
Hak evinde diken güle dönüþür
Sakýn yüreðinden sürme kimseyi
Bilir isen konuþ Ârif desinler
Edeb erkan taný zarif desinler
Ýlmi araþtýr, bul maruf desinler
Nadan diye dile verme kimseyi
Ýbretlik olsa da sýlada rolüm
Dilerim Rabb’imden hayýrlý ölüm
Tok açýn hâlinden anlar mý gülüm?
Hakk’tan korkmayandan sorma kimseyi
Tahtý tacý sallar kibirle, dýrdýr
Insanýn ateþi cürmü kadardýr
Dinlersen Þinel’i, öðüdüm budur
Sakýn ha! Sýrtýndan vurma kimseyi
Sakýn ha! Sakýn ha!
DÖNDÜ DEMÝR ÞÝNEL ÞÝÝRLERÝ ÝÜREÐÝN SESÝ’NDEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.