Bin aðladým , bir güldüm, Yedi veren güllerini ekecekken kalbime, Dikenleri battý gözlerime, kanattý. Kalbimde hep endiþeleri yaþadým , Damarlarýmda sen dolaþýyordun... Ýzin vermiyordu yaþamaya ,siyah dikenler. Gülleri topluyordu ellerim,mutlulukla... Güller soldu ,kurudu. Ellerimde dikenler... Hasta sanýyordum hep beni ; Hasta gibi gidiyordum kontrole , Kalp elektromu çektirdim , senin gözlerin çýktý ! Senin resmindi orada çýkan... Sendin hep hastalýðým , Beni yýkan sebepler ... Engellerdi ; Ýçimden söküp alýnan mutluluk. Bin aðladým, bir kere gülmedim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aygün Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.