ÇOCUKLARIM

Temmuz, 2018




ÇOCUKLARIM




Geceme güneþ doðardý, kýzlarým gülünce,
Ben donardým onlar üþüyünce,
Sevinçlerine en çok ben sevinirdim
Evlatlarým oldu yaþam tarzým, ömrümce.


Bir sabah bir sela duyacak çocuklarým,
O sabah morgda bembeyaz sabahlarým,
Ben gittim Allah’ýma, biliyor O kalbimi,
Kefarettir çektiklerim, silinir kabahatlarým.


Ardýmdan aðlama oðlum ben ölünce,
Uðramadýn, aramadýn ki; gereðince,
Ver beni topraða; ölmüþtüm, senin için,
Görmedin babaný yaþarken; gör ölünce.


Oðlum yaþa benden sonra da özgürce,
Tek istegim defnet beni düzgünce,
Gerçek dostun mezarda, sakýn düþme,
Kaldýrmaz asla kimse, sen düþünce.


Þimdi beni yalnýz yaptýklarým bekler,
Alsýn beni götürsün melekler,
Hakkýmý yiyenler düþünsün o gün,
Hesap versin haramzade köpekler.


Ben gidince ne eksilecek sanki burada,
Ruhum aradýðýna erecek Ýnþallah orada,
Unutacaðým nasýlsa ömürlük hüzünleri,
Üzülmeyin, suçu olan elenecek sýratda.



Uluð Bey


Sosyal Medyada Paylaşın: