KALBİMİN MOR MENEKŞESİ...
………………………………………………………………………...Gönlümün BAHAR’ýna!
Bir sonbahar akþamý sahilde görmüþtüm seni
Selam vermiþtim utangaçlýðýmla
Gözlerinin içine bakarken geçmiþti içim
Bahtýmýn güneþi doðuyordu Yeditepe’de
Heyecandýn yetim düþmüþ gönlümde
Yeþermiþtin ayazlarýmýn baðrýnda
Heba edilen yýllarýmý unutturdun bakýþlarýnla...
Rüzgar esiyordu ýlgýt ýlgýt bahar havasýnda
Gülümsemiþtin saçlarýn savrulurken
Sýcacýk bir ’Merhaba’ derken cana candýn
Dünyalar sanki benimdi ay endamýnda
Ömrümün son duraðýnda rastladýðým aþktýn
Nice karanlýklar devrilirken gecelerimde
Sevdamýn tarlasýnda ekilen mor menekþeydin!
Kahverengi gözlerin bir bahar güzelliðindeydi
Kalbin atýþlarýnda kendimden geçmiþtim
Siyah beyaz Yeþilçam filmiydi yaþadýklarým
Dudaklarýnda naðmeler dolaþýrken sevdaya
Gökyüzünden gelen yaðmurlarýnda ýslatmýþtým
En sevdiðim þarkýlar söyleniyordu taþ plakta
Alev alev gönlüm harlandý ömür verdiðim sevdana
Zafer Direniþ
…
05 RKÝM 2018 Pazartesi 13:45 KARABULUT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.