DÜŞTEKİ ÇOCUKLAR
DÜÞTEKÝ ÇOCUKLAR
çocuk kýrmýzý bir vadide düþ gördü
orada sihirli kelimelerle kozasýný ördü
çocuk sancýlý kelebekler gibi uçmaya hazýr
çocuk turkuaz kýyýlarda durdu
denize yaralý kalpler fýrlattý avuçlarýndan
çocuk boydan boya masmavi
çocuk sarý çiðdemler kopardý güzden
topraða küçük askerlerini gömdü
sesinin yumuþak dokusunda çýðlýk harfler
çocuk kýrlangýçlarýn peþine takýldý
þiir kitaplarý aldý onlara
þairlerin melon þapkalarýnda okunacak
çocuk çýð olup koptu içindeki kara zemherilerde
tohum olup uyandýrdý topraðý
çocuk acýdan doðdu yürüdü güneþin kalbine
çocuk bir çýð gibi uçup gitti uçurumlardan
gül derecekti sonsuz sevilere
bütün inceliðiyle
çocuktu bu sevgiye açýlýrdý dudaklarý
eskil düþlerdeydi yaðmur çiselerken
çocuk kuþ aðaçlarýna þiirler okudu
çocuðun düþlerini hazan esriði bir mevsim vurdu
herkes kendi naðmesinde hoþçakalýn kuþlar
Ömriye KARATAÞ
05.11.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.