KOLYEM....
Aldýðým en kýymetli hediyemdi kolyem
Uyumazdým geceleri onu öpmeden
Benim için çok deðerliydi onu hediye eden
Bundan kaynaklanýyordu kolyemi çok sevmem...
Ama kolyeme verdiðim deðeri;
Vermedi bana kolyemi hediye eden
Bir yalan gibi girdi dünyama birden
Sonra çýkýp gitti veda bile etmeden...
Bir fincan kahvenin kýrk yýl hatýrý var dedi
Ama bu güzel hediyenin hatýrýný tahmin edemedi
Kolyemi bana veren hayatýmdan gitti
Ama bendeki hatýrý hiç bitmedi...
Ben yinede sarýlýp yatarým kolyeme
Ve hatta bazen onunla konuþurum bile
Öpmeden uyumam geceleri kolyemi taþýndan
Kolyem halime üzülüp yüzüme mahsun baksa bile...
Kolyemi hala çok seviyorum
Veren o kadar deðerli ki ;
Kolyemi dünyalara deðiþemiyorum
O aldýðým en kýymetli hediye benim
Onu bana verene teþekkür ediyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
askın_kelepcesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.