Görmeden Gitti

Bir düþünsenize eski günleri,
Kimisi çok þeyi görmeden gitti.
Düþleri, güllerle donattý amma
Býraktý gül-zarý dermeden gitti.

Yollarý kat etti ömrünce yaya
Erken mi gelmiþti acep dünyaya?
O gidince iþgal baþladý aya
Mekikler, yurdunda durmadan gitti.

“Olmaz” denen her þey oldu bak þimdi!
Sanki mahþer günü geldi bak þimdi!
Hevesler kursakta kaldý bak þimdi
Gönlünce bir sefa sürmeden gitti.

Dünyayý cebinde taþýyor insan,
Bilinmez yerlere koþuyor insan.
Sohbetsiz, sevgisiz yaþýyor insan
Belki de günaha girmeden gitti.

Baba ile çocuk oynaþmaz oldu,
Bilmeyen bilene danýþmaz oldu.
Komþu komþu ile konuþmaz oldu
Küsmedi, kimseyi kýrmadan gitti.

Öyle karmaþýk ki, çok zor bir konu,
Nereye varacak bu iþin sonu?
Bilemedim nasýl anlatsam bunu?
Gidenler, sýrrýna ermeden gitti.

Kasým 2018



Sosyal Medyada Paylaşın: