Sýcacýk kahvemi yudumlayýp dýþarý bakýyorum Bir türlü daðýlmýyor kara bulutlarým Ne kuþ sesi var ne de kapýyý çalýyor sütçü Her zamankinden daha da batakta umutlarým Aylar, mevsimler geçtikçe bir çýð gibi büyüdün Sonra da kalbimi kan kýrmýzýya bürüdün Beni benden alýp sensiz býraktýn, karanlýða yürüdün Hiç mi insafýn yok, dað mýsýn taþ mýsýn? Sevmek varken ne diye aþkla savaþtasýn? Bak burada zaman çok çabuk geçiyor Tam aþk zamaný þimdi, yaðmurlu bir Kasým Mesafeler engel deðildir aþka Sevmiyorsan baþka Ama benimki de can deðil mi? Gel artýk þu yüreðime taþ basma
Sosyal Medyada Paylaşın:
dertkıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.