Seni uzakta bekliyordum ömrüm Uzaklardaydýn savrulduðun boþlukta Kendini kapatmýþ bakarken bana Son bulmuþtu bilinmeyenim ömrüm
Gözlerinden damla damla düþüyordu kimsesizlik Acýnýn bu kadar aðýr oluçaðýný bilmezdik Her gün üzerime gelirken dünya saplandýðým su kokuþmuþ karanlýkta
Sen sona geldin galiba ömrüm Vedamý ediyoruz bu dünyaya Gidiyormuyuz elveda diyecekmiyiz Hayýr demiyelim bu karanlýða elveda
Herþeyi býrakalým arkamýzda Acý vermeyelim kimseye Bizi görmezler ise belki cabuk unuturlar Bir daha hatýrlanmayalým be ömrüm
Adýmýz geçmesin sohbetlerde Dudaklardan cýkmasýn adýmýz Ne iyi nede kötü söylemesinler bizi Alýp baþýmýzý gidelim buralardan be ömrüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tsukuyomi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.