FIRFIR
Mangalda kül koymaz, dili bir karýþ
Topuðun üstünde dönüyor fýrfýr
Tartsan amelini, etmez bir kuruþ
Her yol mübah diye deniyor fýrfýr
Esen yelin kanadýna biniyor
Kartal gibi kayalara tünüyor
Bedava sirkeye ekmek banýyor
Davetsiz sofraya konuyor fýrfýr
Hemi kel hem fodul, aldýði adýl
Yanýnda masumdur üreyen nodül
Pýnara göndersen boþ döner sitil
Suyun kaynaðýný kýnýyor fýrfýr
Yorganým kýsa der, hesabý bilmez
Hatasýný görmez, baþý eðilmez
Musibet iþlemez ,yola da gelmez
Sular buz tutarken yanýyor fýrfýr
Keserin ucuyla yontar kendine
Melun gýpta eder onun fendine
Affetmez getirse var ya punduna
Avamýn sabrýný sýnýyor firfir
Þinel, medet umma sakýn külünden
Atlas halý serse geçme yolundan
Havaya girdigi belli hâlinden
Keçisini Burak sanýyor fýrfir
DÖNDÜ DEMÝR ÞÝNEL ÞÝÝRLERÝ YÜREÐÝN SESÝ’NDEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.