SÜKÛT- ARAF SÖYLEŞİLERİ

SÜKÛT- ARAF SÖYLEÞÝLERÝ

bu yýldýzlý dam yýkýlýr
her ateþ sönme kavliyle yanar
içimde güz çiçeklerinin sesleri
aþýlmaz bir duvara dayanýr zaman
kýrýk testilerde yalnýzlýk ninnileri
nere dokunsa gök elleri incinir
öksüz kuþlarýn aðýtlarýna deðer dudaklarý
saklý bir yaraya gülüþünle kilit vurunca sen

gelip geçer dediðimiz þeylerle doluyor
bakýþlarýmýzda nadasý bitmiþ günler
ellerin ki tanýmsýz dertlerin þifacýsý
hüzne batýrýlmýþ bir kalemi tutuyor
ne yazsa bir adým ötesine sesleniyor
ardýmýzda kalýyor zamanýn çýngýraklarý
þenliklerden artakalan boþlukta duruyor
yalnýzlýk kumaþýndan biçilen aþk

bu kýyam tuhaf bir yangýnýn isi
geceye sürtünen yollarda kývrýlýyor karanlýk
bütün nöbetçi taþlarýn yazýsý siliniyor
renklerin gövdesine batýnca siyah bir hançer
bir arayýþýn sergisinde buluyor kendini
göze perde çekip güze sarýlan yokluk
ne varsa biriktirdiðimiz aþka dair
gökyüzünde kuþ oluyor
yani topraktan doðuyor ateþimiz
suyun dudaðýnýn kenarýnda

2 kasým 18
ali rýfat arku
istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: