Allah’ýn yarattýðý en mükemmel varlýk o; Bahþedilen akýlla her bilgiye aç kalýr. Hiçbir zaman hiçliðe düþmeyen duyarlýk o; Bir Allah karþýsýnda insanoðlu hiç kalýr.
Maddeyi formülleyip dünyaya hükmeden o; Aklýyla çalýþarak azlarý çok eden o; Hükmetmekten zevk alýp kendini yok eden o; Kendinden baþkasýný sevme de hep geç kalýr.
Ýnsandýr para denen güçlü maddeye tapan, Nefsin esiri olup yanlýþ yollara sapan, Ruhtur bedeni beden, insaný insan yapan, Ruhunu çýkarýrsan kendisinden kaç kalýr.
Ýnsanoðlu kendini bilmiyor þaþtýðýnda, Yapayalnýz kalýyor haddini aþtýðýnda, Coþari der ki insan topraða düþtüðünde, Kendisinden geriye bir kemik, bir saç kalýr.
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.