durgun zamanlarýn kýzgýn yaðmurlarý gibiydik sessizlik diz boyu gözler öfke aðlýyor kaçak saatler sadece koþuyor iz býrakmadan içine çökmüþ göðüs kalbide kýrmýþ odacýklar kan içinde bir zulüm bekçisi , çalan her nota radyoda aðlayan çayýrlar çalýyor , aðlatýrcasýna sonra içimdeki çocuk susuyor gözlerini kapatýyor dýþ uzaya küçük çakýl taþlarý avucumda sýktýkça acýtýyor sardýkça kaçmak istiyor artýk suskunum dilimi ýsýran diþlerim galip kan kokusu , aþk acýsýna yenik nefret tek kazanç ve sus dedi sustum hala susuyorum hiç susuzluðum dinmedi ki anne memesinden kesilmiþ gibi bebeðim sokakta terk edilmiþ bir kedi yavrusu gibiyim oldu yok um sana ben çok um iþte bitti
Sosyal Medyada Paylaşın:
RuhaDokunanAdam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.