Bir çift yorgun göz Ulvi karanlýk girdaplarýndan muþtulu seherlere Muhabbete susamýþ nicedir Yegane terennüm iki hece Ey Sen ! Tütmese de bu yangýn yeri Hâlâ köz Söz sana... Hem de en kadim söz Eþiðinden bir gel sesine hasret Çýrpýnan bu aciz bedeni ruhunda titret Yedi rengin aksi zemheride bile sýmsýcak Sen olmazsan kim elemleri saracak Ey Sen ! Sen de olmasan bu maðrur sine nasýl yol alacak Þifa bulurken bir âsi yara, daha derin yaralar açýlmada Nasýl bir vaziyet ne kadar da muamma Þaraptan yoksun keskin bir sarhoþluk Menzilsiz gidiþler var ve de kocaman baþýboþluk Bütün yollar dönüþe gider Ve sana muþtak sevinçleri nasýrlý çocuklar Ey Sen ! Bir yol akýver göz bebeklerimizden paslý dimaðlara Teptik nazenin ilkbaharlarý inþallah sonbaharlara
Sosyal Medyada Paylaşın:
Pasha_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.