Aldým hüzünlerini bu aþkýn Üstüme giydim Sorma ne kadar yakýþtý akþamlar Geceye gözlerin olmadan düþtüm Ben seninle sadece sevinçleri bölüþtüm
Kederini kader bildim bu aþkýn Üstüme örttüm Sorma ne kadar Mecnun’a benzedim Tuttum bir gökyüzü aradým Yalnýzlýk yüklü bulutlara düþtüm Ben seninle sadece umutlarý bölüþtüm
Öyküsünü yazdým bu aþkýn Kendime okudum Sözcüklerim üþüdü cümlelerim dondu En ayaz iklimlere vakitsiz düþtüm Ben seninle sadece baharlarý bölüþtüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
nuhkenis Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.