Ana ile hasbıhal

Sevgili Haným POLAT’ hanýma Armaðanýmdýr.

*** ANA ÝLE HASBÝHAL ***

Kýz doðmak suç oldu yazýk ki bize
Bende senin gibi gülemedim ki
Oysa hediyeydim Allah’tan size
Ben bunu bu þekil dilemedim ki

Çocukluk yaþýmda alýþtým gama
Üstte yok baþta yok dizlerde yama
Beþ sene okula gönderdin ama
Okuyup yazmayý bilemedim ki

Ne defterim vardý nede kalemim
Düþmedi sayfaya bir tek kelamým
Ýçime dert oldu bitmez elemim
Buðulansa da gözüm çilemedim ki

Erkekti kardeþim köleydim ona
Derslerini yaptým mecburdum buna
Kýz okumaz derdi alýþtým sona
Babamýn aklýný çelemedim ki

Tam on üç yaþýmda çocuk çaðýnda
Goncalar açmadan sevda baðýmda
Namertler yurt tuttu ömür daðýmda.
Kimseye diþimi bilemedim ki

Verdiðiniz adam atmýþ yaþýnda
Ne aðzýnda diþ var ne saç baþýnda
Sanki emanetti gözü kaþýnda.
Candan sevip mutlu olamadým ki

Soyum sopum asil belliyken genim
Kör haným koymuþtu adýmý benim
Köle bildi beni maldý bu tenim
Ömrümü ömrüne bölemedim ki

Nefret ettim her gün yýlan dilinden
Seher vakti kaçýp gittim ilinden
Kurtardým kendi mi onun elinden
Baþka bir çýkar yol bulamadým ki

Aþk denen çýrayý daha yakmadým
Nefsani duyguyla ele bakmadým
Boþ kaldý kollarým bir yar takmadým
Gözlerine bakýp dalamadým ki

Ele güne benzer yazým olmadý
Yar demedim kula nazým olmadý
Ne bir oðlum ne bir kýzým olmadý
Evladým uðrunda solamadým ki

Kýrk yýldýr bahara ermedi kýþým
Ýçim de dert dolu matemli dýþým.
Can yoldaþým oldu kendimle kuþkum
Gidip el kapýsý çalmadým ki

Zemheri ayazý yedi düþlerin
Hep yokuþa sardý bütün iþlerim
Resimlerde kaldý o gülüþlerim
Yazýlmýþ yazýyý silemedim ki

Hasbihal eyledim anam baþýnda
Gözyaþým yol aldý mezar taþýnda
Gonca güldün soldun bu genç yaþýnda
Namazýný bile kýlamadým ki

Yazgým senin yazgýn bahtým yok anam
Kurulacak gönül tahtým yok anam.
Kalmadý hevesim ahtým yok anam
Felekten üç günü çalamadým ki

Dünya yalan gelir oldu gözüme.
Bir gün doðup çalacak mý yüzüme
Samyeli tercüman oldu sözüme
Ölmek istesem de ölemedim ki

S.SAMYELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: