Düşman geceden!..
Aþk, dokunduðu her ne varsa, çürütüyor,
Býktým karanlýðýmý aydýnlatmayan geceden,
Güne bak gece, güle baksam diken gösterir,
Býktým yýllarý kaybettiren, düþman geceden...
Beni es geçer, baþka mekanlara düþer ýþýklar,
Aþk yorgunuyum, gönül, söyle, kime yaslanýr,
Cümlelerin geçer kafamdan unutamam adýný,
Býktým unutturmak isteyen, düþman geceden...
Yüreðime ak ümitlerimi salarým, gece boyunca,
Dumanlý yaylalarýmdan nefesler alamasam da,
En güzel yerlerinde uyandýrýr, senli rüyalardan,
Býktým uykularýmý bozan þu, düþman geceden...
Her gece beni yalnýz býrakmadýn ki ben leydin,
Bekleyiþ, beni tarumar etse gecenin koynunda,
Bir avuç umutla gönlüm, yosun tutmuþ hüznüm,
Býktým her gece sana yakan, düþman geceden...
Özlemini toplarým, þafak sökene kadar, gecemde,
Gölgeni doðacak güneþim diye duvarýmda izlerim,
Bunu bile çok görürse aþk denilen hasret tuzaðým,
Býktým aþkýmý ýslah etmeyen, düþman geceden...
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.