KAYBOLUŞ
Kapýda kalanlar bilir acýsýný yalnýzlýðýn
Bir anahtara mahkum hayatlar, bilir yürürken kötürüm olmayý
Eskimiþ bir fotografa týkýlýp kalanlar
Bilir unutulmuþluðu anýlar dolabýnda
Ansýzýn yaðar hüzün, sanki duacýsý var gibi
Derler ki bilir ýslananlar kederle
Bilirmiþ meðer kuru ayazýný tekliðin.
Edilemeyen küfür
Gidilemeyen ülke
Sevilemeyen sen gibi, derler ki
Üflenemeyen rüzgar, kaçýlamayan son
Bilinmez sokaklar arkandan, derler ki
Ah aþk denilen
Daðýlmýþlýðýný öyle bir derler, toplar ki
Kaybolursun düzeninde sevdanýn.
Olursun bir Servantes, belki kaprislisinden Paganini
Havadan, karadan ve tekmili sudan sebeple Eflatun belki.
Yaþarsýn sende herkes gibi, düþlerine þaþarsýn.
Derler ki ansýzýn, aðrýsý bitmez yaþamýn.
Tanrýlarýn oyunuymuþ, hem ölüm, hem doðum.
Oyalanýrsýn evrende, danteller örülür kefenine
Danteler aðlar yaþý gelince, yarým aðýz bir türkü olursun
Derler ki ne doksanýnda bir ermiþ, ne ölüme yakýn bir nine
Ben belki yazarken, belki sen okurken kaybolursun…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.