ÜŞÜYORUM...

Kader , hayat sofrasýnda
Sessiz çýðlýklarýn senfonisi eþliðinde
Zamanýn açgözlü çarklarýyla
Ruhlarý , lokma lokma çiðnemekte .

Boðazlarda son hýçkýrýklar

Yakaran avuçlarda
Iþýksýz gözlerden
Dökülen veda gözyaþlarý…

Yavaþ yavaþ yok olan
Ruhlardan kalan son kýrýntýlarý
Silip süpürmekte…


Þairin dediði gibi

“Ýþte budur hayat!
Ýþte budur yaþamak
hatýrlandýðýn kadar yaþarsýn…”

Bu ise yaþamak…

Beyhude aðlamak,haykýrmak.

Son dilek olmalý dudaklarda artýk.

………………”üþüyorum örtün üzerimi .”


………………………………………..ENA.

Sosyal Medyada Paylaşın: