Baþka bir son bahara býrakýp düþlerimi
Uzaklardan uzaða, gidesim var sadece
Gazel gibi kuruyup, düþen gülüþlerimi
Aþkýmýn ateþinde yakasým var bir gece
Tüllenir gözlerimde, aþka gebe umutlar
Þu gönül baðýmdaki gül açacak bir sabah
Belki de bir doðumun sancýsýdýr sükutlar
Kokusunu gülzârda yel saçacak bir sabah
Çingene kadýn verme bana güllerden bir gül
Zaten bir tane var, var kalp denen þu sepette
Gördüðüm andan beri ona meftundur gönül
Bülbül illa da »Gül, Gül« diyecektir elbette
Gidesim var çöllere, Leyla’yý sora sora
Rastlarým belki bir gün aþkýna, serabýna
Bilmiyorum geçer mi çekilen çile hora?
Razýyým bir kerecik, öpse de sevabýna
Sevilmektir ölmeden önceki son isteðim
Belki zamana yenik düþecek bu hayalim
Ýçimdeki umuttur dünyada tek desteðim
O da olmasa yoktur, yaþamaya mecalim
S / ÂYE 27 EKÝM 2018 / ESKÝÞEHÝR