Karanlýðýn en koyu yerinde çýðlýklardan arda kalan sessizliðimiz toplanýrken orman aðaçlarý misali ana rahminde yetimler kurdu düþünü ve ama gözler gördü yangýný anlamadýk ne sen ne ben nede biz kör bakarken yarýnlara bir çocuk kurdu saatin yayýný
duvarlara sýçrayan kanýn rengi kýrmýzýdýr ürktük korkularýmýzdan ürktük yarýnlarýmýzdan düþlerimizi bile yorumlayamadýk içtik küflenmiþ üzüm tortularýný endiþeli bekleyiþlerimizin sýcak anlarýna anladýk mutluluklar iç sýkýntýsýymýþ gözlerimiz dalgýn dalgýn bakarken uzaklara
Nurettin Aksoylu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin AKSOYLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.