Bugün insanlarý seyrettim
Ne kadar üzgün olsam da
Unuttum iþte hepsini gene
Yüzünde tatlý bir gülümseme olan
Mutlu insanlar gördüm
Üzgün insanlar kadar çoktular
Sinirli insanlar birilerine kýzarken
Gene birileri bir yerlere yetiþmeye çalýþýyordu
Kaldýrýma takýlan þu dalgýn adam
Kim bilir neyi düþünüyordu
Peki, þu yüzünde koca bir gülümseme ile
Yürüyen bayan
Kim bilir onu böyle mutlu eden neydi
Bu çocuk gene bir þeker uðruna mý
Bu kadar aðladý
Herkes birbirinden farklý hayallerle
Düþüncelerle önümden geçerken
Biliyorum hiç biri ben kadar mutlu deðildi
Çünkü hiç biri benim gibi insanlarý seyretmedi
Benim gibi insanlarýn mutluluðuyla
Mutlu olmayý becermedi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.