GÜNAYDIN
GÜNAYDIN
Gecenin son çeyreði
Çektiðim acýlarýn nurlu yüzü seher
Günaydýn mý demeliyim?
Yoksa hoþça kal mý bilemiyorum?
Günaydýn ýþýðýyla geceyi örten güneþ
Günaydýn her akþam
Güneþi batýran dünya
Bazen hilal bazen de dolunay
Sana ne demeliyim sevgili ay!
Size günaydýn yok her gece çektiðim aðrýlarým
Hoþça kalýn diyorum ama hoþ kalmýyorsunuz
Bu gece de uykusuz sabahladýnýz benimle
Gündüzün bari uyuyun, dinlendirin kendinizi
Siz de öyle ey gönül yarasý hicranlarým!
Güneþi bir hap gibi
Her akþam yutan ufuk
Ömrümü acýmadan benden çalan zaman
Sizlere de günaydýn
Zeytin gözlerinden
Her sabah yeniden doðduðum
Günle beni buluþturan gece
Günaydýnlarýn en güzeli sana
Yarým kalan mutlu rüyalarým
Gerçekleþmeyen hayallerim
Kutlamayý unuttuðum doðum günlerim
Her yeni güne bir bir kopardýðým
Takvimin kalan son yapraðý günaydýn!
Unutulmadan unutan
Unutmadan unutulmayan insanlar
Ve unutmayý unutan yürekler
Her yeni güne umutla bakan
Gönülleri sevgi dolu inançlý insanlar
Hepinize günaydýn!
Ey vefalý insanlar
Ey ahdini unutmuþ vefasýzlar
Ey her akþam yarýna ertelediðim umutlarým
Ey canlar ve cananlar
Ey yaþama sevincini canlý tutan heyecanlar
Güneþ her kes için doðuyor
Seçmeden, ötekileþtirmeden, kýskanmadan
Öyleyse
Hak eden etmeyen her kese
Bütün yüreðimle GÜNAYDIN!
17-12-2012
Þair, Burhan AKSU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.