VAZGEÇİLMİYOR...
Yapayalnýz kaldým bu þehirde,
Sokaklar boþ, kaldýrýmlar bomboþ,
Islak sokaklarda ümitsizce yürüyorum bu þehirde,
Kalbim boþ, ellerim bomboþ…
Bir zamanlar kor ateþlerden alevler vardý yüreðimizde,
Bu þehir yangýn yeriydi bir zamanlar her ikimize,
Ýhanetinin bedelini ben ödesem de bu þehirde,
Ne senden ne de bu kahrolasý þehirden vazgeçilmiyor…
Metanetsiz kaldý bedenim,
Göðsümdeki yara nefes aldýrmýyor,
Kucaðýma býraktýðýn yalnýzlýklar canýmý acýtsa da,
Ne senden ne de bu kahrolasý þehirden vazgeçilmiyor…
Gittin gideli yüreðim hala sýcak, bir türlü soðumuyor,
Ýçimden yalnýzlýðýmýn kafasýna sýkmak geliyor,
Ben kendimden çoktan vazgeçtim amma,
Ne senden ne de bu kahrolasý þehirden vazgeçilmiyor…
Ýsmail ARIK
EKÝM 2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.