üzgündüm sessiz yüreðimle ve kendimle yarýnlara hazýrlamýþtým kendimi dönen mevsimlerle birlikte son bulacaðý aný bekliyordum zamanýn biliyordum, yazýn ýsýnacaðýmý sonbahar da düþen yapraklara bakacaðýmý sararan her yaprakla solacaðýmý hüzünlere dalýp kaybolacaðýmý hiç düþünmemiþtim yalnýzlýðýma düþecek kýzýl bir kar tanesinde hayat bulacaðýmý yeþereceðimi küllerin arasýndan nazlý açan kardelen gibi serpilip canlanacaðýmý bilemedim yeni baþtan baþlayan hayatýmýn seninle ama sensiz geçeceðini yüreðimin dop dolu kollarýmýn bom boþ kalacaðýný hiç ama hiç düþünemedim paylaþýlmazlýklar içinde kaybolup gideceðimi üzgünüm kar tanesi küllerin arasýnda düþtüðün yüreðimde koruyamadým kýzýllýðýný saflýðýný sana da bulaþtýrdým ruhumun karalýðýný.
Eser Aslanlý izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eser Akpınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.