Ýnsan üþüyünce avuçlarýný birbirine sürter ya hani Ben öpüyorum Kokluyorum Sonra bir gülümseme yayýlýyor Tüm soðuklar ’’Geri çekiliyoruzz’’ Nidasý atýyor
Süngüleriyle , Gözden kaybolan askerler gibi Taa uzakta Karýnca yýðýný sanki El sallýyorum .
Ahh canýmýn caný Bir sevindim bugün . Meðer tüm sýcaklar Avucuma yerleþmiþ Kedi gibi mýrlayan yanýmla Savaþçý ruhum birbirine sarýlmýþ
Sorarsan Kim kimi avutuyor diye Ýnan orasý hiç belli deðil...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kün /Ay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.