Ne ölüm vardý, ne hayat ruhlar aleminde Her ikisini gördüm ana rahminde. Hayat apaçýk bedenimde, tenimde Ölüm burnumun ucuna gizlenmiþ.
Ölüm uyku olmuþ, gözlerime sinmiþ. Ölüm nefes olmuþ, çiðerim de gezinmiþ. Ölüm damarýmda kan diye can bilinmiþ. Ýzleri madde aleminden silinmiþ.
Ölümün varlýðý benim içinmiþ Ölüm meðer ölümsüzlük içinmiþ Ölüm, ölümden korkmaya niçinmiþ. Ölüm tarafýndan da tavrým izlenmiþ.
Her nefeste içime girip, çýkýyor. Her hareketinde iz býrakýyor. “Ölmeden önce, ölünüz” deniyor . Acaba hadiste neler gizlenmiþ..* .. ORHAN AFACAN---ÝZMÝR 29.03.2011--&-25.10.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanafacan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.