NE OLACAK GARDAŞ BACI

NE OLACAK GARDAÞ BACI

Bende; þimdi içeri girdim;
Yol boyu, hayat çok yordu beni.

Yaþamýmda; En çok istediðim,
Bir köþeye kývranýp,
Boylu, boyumca uzanmaktý.

Çok çalýþtým çok;
Çok ezildim, çok çileler çektim.

Mutluluðum hiç olmadý, diye bilirim
Çocukluðum, gençliðim, hayallerim
Yoksulluk ve fakirlik içinde geçti

Ayaklarýmýn büyüdüðünü, hiç hissetmedim
Çocukluðumdan gençliðime kadar,
Kara lastik giydim.

Ayak numara mý, Asker de öðrendim..!!

Çoluk çocuða karýþtýðýmda
Býyýklarým yeni, yeni terlemeye baþlamýþtý.

Kýzýmýn doðumu;
Babamýn öldüðü güne denk gelmiþti,
Aðlamakla, gülmenin arasýnda kalmýþ,
Cahil ve fakir gençtim.

Dede den kalma iki gözeli damýn;
Birine baþ saðlýðýna, diðerine’ de,
Göz aydýnlýðýna gelenlerle doluydu.

Kimiyle aðlayan, kimiyle gülen,
Saf ve þaþkýn babaydým.

Anam da ihtiyarlamýþ;
Kulaðý duymaz, gözü görmez olmuþtu,
Ne dayým, nede emim vardý, hepsi el olmuþtu,
Bu nasýl sýnavdý Allah hým,
Ýçim alevlendi, içim yandý içim.

Hayat bana hiç acýmadý;
Hiç, umut dermaný bile vermedi,
Yýllarca. Derdi bende, dermaný avratta bildim.

Aylardan; Þubat mart arasý,
Zehmeri ayazý, kar bacada, tipi kapýda
Odun yok, gartol yok, kül yok sobada

Çeperin içinde;
Üç galak tezek, beþ tapul ot var, yarýsý da ýslak
Aþ hanada yarým çuval un, az tulum peynir
Birazda yað var, arpa buðda, den neredeee
Vallah ben’de avrat da çok gece aç yattýk, gardaþ

Ahýrda ;
Meleyen, Böðüren, Kiþneyen, gýk, gýk eden
Ve en acýsý da; körpe, körpe angýran,
Eþek sýpasýna üzülmüþüm.

Valit alaf vakti;
Ýki tosun, bir at, bir inek, dört tavuk,
Bir koyun, bir de eþek sýpasý,
Hepsi zemheri de aç susuz.

Ben ne edeyim; kýþý nasýl geçireyim,
Bu yaþýma geldim, hiç baharým olmadý,
Hayat bana hiç acýmadý,
Güneþiyle sýrtýmý sarmadý.

Avrad bi çare, ben bin çare,
Çocuk aç, süt yok, Avrad aç, ben aç.

Hayat bizi çok yordu, çok çile çektirdi..!!

Demem o’ ki gardaþ;
Yýllarým böyle , fakir fukara, geçti

Neyin ismini duydumsa;
Neyin hesabýný yaptýysam,
Ne keserim odu, nede sapý, elimde kaldý.

Yaz baþýydý; Anam da öldü,
Hepten öksüz kaldým.

Gardaþ; kýzýmý sorarsan,
Benim gibi, acýn birine kaçtý,
Acý býraktý, sancýlarýma.

Çok aðladým, çok dövündüm
Dizlerim þahittir avuç, avuç.

Daðda;
Sürünün yüzüne bakamaz oldum,
Kavalým nefessiz, sürüm helek oldu.

Bu hayat beni çok utandýrdý,
Çok mahcup etti, çok yýkýldým.

Ýnan gardaþ;
Ardý, ardýna sýrtýmdan vursalar,
Bir damla kaným akmaz.

Her þeyden soðudum; býktým,
Usandým, yinede þükür ediyorum gardaþ..

Bir gece çok öksürmüþtüm;
Aha, bu göðsüm kopacakmýþ.

Sabah kasabaya doktora gittim;
Önce beni, sonra sýrtýmý dinledi,
Doktor dedi ki, zature olmuþsun.

Gardaþ; Yani ben biraz ölmüþüm..!!

Kasabadan köye kadar düþünmüþüm;
Ata, öküze, ineðe, tavuklara,koyuna,
En çokta eþek sýpasýna aðlamýþým.

Ben niye az ölmüþüm;
Ya ben hep ölürsem,
Avradla, canlarýn hali ne olacak. ?

Bu hayat beni çok yordu; çok aðlattý,
Çok düþündürdü, hiç güldürmedi ki.

Ne gelirse; Allahtan gelir dediler,
Allahýn emrine karþý durulmaz dediler.

Hayat beni yol boyu yordu;
Çok istedim, divana kendi kendime uzanayým,
Dilim,dilim dinleneyim.

Komþular uzatmýþlar; Boylu, boyumca
Yaslý gözlerimi ýslak, ýslak avuçlamýþlar.

Ben yeni geldim gardaþ; bacý
Þimdi örttüler üstümü,
Kürek, kürek serptiler topraðýmý

Gardaþ bacý ; Ben anlatým,
Þimdi sen söyle bakalým, sen bilirsin,
Ýlk önce, hangi melek gelecek, kabrime..!!

Bilent ATALAY
22-10-2017
Bursa
Sosyal Medyada Paylaşın: