Ve sen çocuktun göz bebeklerimden. Sevinç kadar hüzün akýyordu.. belki büyümenden korktum; belki de küçük oluþuna sorun kadar cevap alýrým gücün yettiði dalýn var mý? asýl onu bileyim çocuk!
beni yarým býrakan sevgileri, düþüncelerimi aceleye getirdiði bir ömür vardý. ben bunun neresindeyim sen neresindesin aklýmýn senle sýfatlanan her doðrusu bir yanlýþý götürürse gücün yettiði elin var mý? asýl onu bileyim çocuk!
ruh emziðinden düþmüþ umutlarým ya çýðlýklarým ben saklar. sadece benden azat eyler kendini týpký gözyaþlarým gibi gücün yettiði dilin var mý? asýl onu bileyim çocuk!
garip bir dünya ne yapacaksýn? netice, ortada. Emeðin doygunluk hissi yok birileri kýrar; birileri kýrýlaný toplar gücün yettiði solun var mý? asýl onu bileyim çocuk!...
24-10-2018 ist
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.