Iþýða bir adým kala Nedir bu kalabalýk karanlýk? Eller ayaklarý tanýmaz gözler a’mâ Yüreðimdeki cezbe bilirim cevaptýr duama Geçen her anýn faili zamandýr Ýlahi bir aþkla vurulunca yürekler Bozulur þeytanla barýþ Dillerden semaya yükselir Hüzünlü içten bir yakarýþ Coþar yürekler huþuyla perde, perde Döner devran eksilir karanlýk geceye seherde Býrakmak istemez sanki zaman sabaha Hak aþýðýný Koyu lacivert deniz Yüklenmiþ sýrtýna soðuk ay ýþýðýný Sararmýþ ufka bakan beniz Ayýn gözleri uyku mahmuru mu ne Öyle bir þavký var ki Yanmak isterim yanamam Üþür yüreðim ama kime ne Ah bir uyusam bilirim bir daha uyanamam Ey aþk! yüreðim sana emanet Doð üstüme güneþ, doð daha fazla dayanamam!
25-11-2012 Þair, Burhan AKSU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Burhan Aksu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.