Umarsýz bakýþlarýn canýmý çok yaksa da Yüzüne gülüyordum, sen farkýnda deðildin. Gözyaþým olur olmaz zamanlarda aksa da Gizlice siliyordum, sen farkýnda deðildin.
Karþý konmaz caziben aklýmý hep çeliyor Kirpiðin hançer gibi ciðerimi deliyor Gözümü yumduðumda bir ürperti geliyor Uykumu bölüyordum, sen farkýnda deðildin.
Sebebi gülüþündü aklým ile zorumun Çýkmaya imkân yoktu içinden bu durumun Bazen cinnet geçirip korkunç bir uçurumun Baþýna geliyordum, sen farkýnda deðildin.
Sen farkýnda deðildin senle yaþýyordum hep Ýçimde bir sen vardý gözlerinden mürekkep Beni bu kadehlere müptelâ eden sebep Aþkýndý biliyordum, sen farkýnda deðildin
Gönlüm savunmasýzdý efkârýmsa bir ordu Sensizlikle savaþým beni ne kadar yordu Bir ur gibi göðsümde günbegün büyüyordu Ben her gün ölüyordum, sen farkýnda deðildin.
Hasan Hüseyin Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.