’’Biz insaný yarattýk diyor bir damla sudan, Ve nebiler gönderdik haber verdik halini Þeytaný da söyledik kaçýn dedik pusudan Duyan duydu duymayan þaþýrdý ahvalini’’
Ýnsanoðlu her zaman gördüðüne inanýr Ve çýkarsýz iþ yapmaz ta Adem’den bu yana Kâh iyi bir melektir kâh þeytanca davranýr Belki çið süt emmesi sebep olmuþtur buna
Kendini Yaradan’a çýkarsýz hizmet etmez Ýbadet eder ama illa bekler cenneti Altýn gümüþ uðruna asla merhamet etmez Tutar kendinin sayar can denen emaneti
Gözü bir türlü doymaz hep fazlasýný ister Bahþedilmiþ olaný araç eder kibrine Yokken isyanda olur varlýktaysa bin beter Kim bilir neler neler götürecek kabrine
Her gün binlerce insan karýþýrken topraða Ders almak þöyle dursun unutur gider hemen Kime kalmýþ bu dünya demez kim olmuþ aða? Bir þükürden acizdir yüce aklýna raðmen
Ne çok hoca türemiþ hay aðzýndan yel alsýn Çok bilmiþler toplanmýþ verir gaipten haber Sen yaptýðýný yap da sorgusu kusur kalsýn Sana ne neyi neden yapmamýþ bir peygamber?
Bunca zaman içinde eðitilseydi hayvan Kendini var edene nankör olmazdý inan Ýnsansýn bir umutla sana kalmýþ bu ünvan Haydi toparlan artýk bir ömürdür harcanan Beyazmelek/21.10.2018 Sosyal Medyada Paylaşın:
beyazmelek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.