Kaç aðlak þiir düþtü Kirpiklerinin ýslak tellerinden Umutlarýn sönüþünün Kaçýncý sabahýydý Bir yol çizerken hayat Kaç kere tökezletti Zamanýn dolu,dolu nefesini Ve sil baþtan Her zorluðu önüme serdi felek
Güneþi giyinen çocuk heveslerimle El ele koþarken sonsuz bir ufka Nefesimin içinden kaç kere düþtü çocukluðum Kaç düþ yitirdim zamanýn hýrpaladýðý
Biçare semtler kurulmuþken Hayata dair içimde Iþýklarý söndürüldü bir,bir Her adým attýðýmda ileriye Kaç kere büzülüp saklý kaldým Kaburgasýnda gecenin
Bir cenin gibi ana rahminde sessiz sedasýz hayatý beklerken Kaç kere koparýldý hayatla baðým Yüreðimin güzünde düþtü kýzýl yapraklarý baharýn Tel,tel aðýný ördü kader Koyu devriliyor içimdeki hüzün Daðýlýp hücrelerime
Kader bu ya Denize atýlan her oltaya takýyor beni Atýyor tekrar gerisin geriye Ve ben kayboluyorum o derinliðin Nefessiz dehlizlerinde HÜLYA ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahat çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.