bak yaðmur çiseliyor yine yine bir hüzün karmaþasý ifþa edemediðim gizler var içimde ve sen varsýn bir baþka biçimde
dudaðým da kalmýþ teninde ki tuz gün geçtikçe dilime sýzýyorsun ellerim ellerinin horu gözlerim gözlerinin körü yýldýzlara baktým hiç yanmadýlar ufuklara aktým hep karardýlar
sen benim hayatýmý söndürdün firkatýma toz kondurdun benden ne olur ki bundan sonra senden ne umulur utanmam azlýðým için þiirler yazdýðým için gurur yapmam
nereye çeksem kan kayýbý nereye yamasam yok sahibi baðýrýyorum duymuyorsun ýslýk çalýyorum ut vuruyorsun en umulmadýk anlarda aðzýný bozuyorsun
sonunda kýrlangýç uçtu gitti ufaldý nohut kadar kaldý ben sen hicran ayrý yataklarda uyuduk neticede birbirimizden soðuduk koptuk anlýyor musunuz koptuk
yere býraktým kendimi satýrlarýmdan en umarsýz vetireye karýþtý mý bardaðýnýza acýlar hiç olsun bir anlýk en azýndan
Sosyal Medyada Paylaşın:
DÜŞLER SIĞINAĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.