içtiðim suda, yediðim ekmekte, aldýðým nefeste sen yazdýðým kalemim, kaðýdým ,aklým sen beni ben yapan, beni benden alan yine sen mecnunun olmuþum, ölmüþüm, bu yalan dünya
bahçede yetiþtirdiðim güller senin kadar güzel kokmuyor kimse senin kadar güzel gülmüyor, gülemiyor geceleri ay senin kadar güzel parlamýyor mecnunun olmuþum, ölmüþüm, bu yalan dünya
saçlarýn annemin saçlarý gibi ipeksi gözlerin köyüm ,evim ,yurdum kadar güzel bir gülüþünle ,fani dünyamý cennete çeviren sen mecnunun olmuþum, ölmüþüm, bu yalan dünya
dinlediðim her þarkýda seni duyuyorum okuduðum þiirler de sen çýkýyorsun karþýma kaderim de, göz yaþýmda, okuduðum duam da mecnunun olmuþum, ölmüþüm, bu yalan dünya
vahit volkan sevinç
Sosyal Medyada Paylaşın:
volem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.