Varalým gönüllere düþmesin gönüller yere Muhabbetle gülüþelim yanmayalým pare pare Açalým karanlýkta kalmasýn gönül açýlsýn perde Hani buna koþacak varacak candan insanlar nerede Ben kaldým yolda tek baþýna iki arada bir derede Aradým baktým etrafýma kimse yok bulamadým çare Vardým ayrýlýk ateþine düþtüm bende yandým pare pare Þekerpare yemek isterken yedim zehir bilahare Mehmet Aluç –Âþýk Gülveren
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aşık Gülveren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.