bir gece daha böyle bitti rehavet istediðin gibi çal þarký baþýna buyruk geçmiyor günler geçmiyormuþ kolumda saat pek bir rahatmýþým
kedilerin kalbini kurcaladým seke seke iki þekerli çay geldi karýþtýrdým denizlerin dibi duruldu çekilip izin verdiler koþmama
yorgun daðlarýn fazlasýný taþýmasý için sýrtýma yuvarladým hiç aðýr gelmedi sýkýntý siklet deðiþtirip daha da sýklaþýnca karabasan üzülüp sarýldýk birbirimize
kaybedenlerin suçu yok bu havayý atlatýp nefes almak için son þarkýmý sevgili ölüme baðýþladým son bir kez daha up uzun dudaklarýmý öptü gidip gelen dalgalar
harflerin boþluða çarpan kaygýsý güzel bir akþamýn dinmeyen hatýrasý olabilir kalakalmýþ olsak ay söyleyeceðimiz bir þey olmasa baþladýðýmýz yere dönüp sonsuzluðu tekrar dinlesek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.