KÜSTÜM
Söyleyin,
karanlýðýn ardýnda ki güneþe
boþuna Doðmasýn ýþýða küstüm
Farksýzdýr gözümde
hüzün ve neþe
Semayý süsleyen gök kuþaða küstüm
Soldu nazarýmda bütün renklerin
Siyaha büründüm beyaz’a küstüm
Ben Usandým o yar doymadý naz’a
Hem kýþa darýldým hem yaz’a Küstüm.
Kar yaðdý gönlümün yamaçlarýna
Yapraðýmý döken rüzgara küstüm
Hasretim büyüdükçe o siyah saçlarýna
Dört mevsim içinde bahara küstüm
Gök yüzüne varmadan vurdular uçurtmamý
Bu acý hayata ben çocuk yaþta küstüm
Ýstemediler benim, mutluluðu tatmamý
Sevgi ile umuda daha en baþta
küstüm.
Küstüm hayallerin en güzeline
Küstüm o çocuksu duygularýma
Eriyip tükenen umutlarýma
Senin için duyduðum kaygýlarýma
kýrýldým ne varsa Darýldým küstüm.
Susturun mutluluk þarkýlarýný
Bana hayat veren nefese Küstüm
Yanýk yüreðimin kýrýklarýný
bir araya toplayan hevese küstüm
Küstüm
Ýyi, kötü bildiðim. Ne varsa
Tanýdýðým bütün herkese küstüm
Bastýðým dikene, çarptýðým taþa
Yalýn ayak geçtiðim yollara küstüm
Kapýldým hüzünle yine telaþa
Ömrümden eksilen yýllara küstüm
Gözlerimi terk edip giden her yaþa
bir daha aðladým biir daha küstüm
Doymadým gençliðimin
ilk baharýna
dalýnda kuruyan gülüme küstüm
Öfkeli bir kývýlcým düþtü ahý’ma
yandým alev alev külüme küstüm
Oturup aðladým her günahýma
Seni sevdi diye gönlüme küstüm
Küstüm önce sana sonra kendime
Nefrete bulandý kirlendi üstüm
Küstüm sevdalara aþklara küstüm.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.