Gittiðin günden beri gelir diye beklerken Solmuþ çiçekler açtý, nerde kaldýn be gülüm? Sana hasta þu kalbim heyecandan teklerken Kapanmaz yara açtý, nerde kaldýn be gülüm
Dört mevsim on iki ay, gece gündüz hesapla Ýçimdeki yangýný söndürdüm hep serapla Yürek teselli bulsa geçiyor ýstýrapla Bir ömür gelip geçti nerde kaldýn be gülüm
Küskünler barýþtý bak, edilen onca sözden Yazýn sonu bellidir göz kýrpar kýþa güzden Gürledi gökte bulut þimþek bahsetti bizden Yedi renk ýþýk saçtý nerde kaldýn be gülüm
Kýrýldý tüm aynalar göstermiyor yüzümü Duvardaki resminden ayýrmadým gözümü Bu ayrýlýk sýnarken körükledi közümü Külüm savrulup uçtu, nerde kaldýn be gülüm
Kafkasi de aklýna, bir an gelse olmaz mý? Düðümlense sözlerin, gözün yaþla dolmaz mý? Gönlünde g/iz olaný arayýp da bulmaz mý? Hayatýn tadý kaçtý, nerde kaldýn be gülüm
Osman Onuktav Kafkasi 16/10/2018
,
Sosyal Medyada Paylaşın:
KAFKASİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.