Bomboþ yollarda süründüm, süründüm bir solucan gibi. Canýmý kurtarýr gibi koþtum, koþtum arkamdan koþan þeytanlardan. Sulara düþtüm, düþtüm sonu olmayan baþlangýçlarda. Mercanlarla dolu bir okyanusun dibinde batýyordum, batýyordum dibi yokmuþ gibi. Balýklar heyecanlandýrdý beni, heyecanlandýrdý onlardan baþka kimsem yokmuþ gibi. Kimseciklere ihtiyacým yoktu, yoktu sanki onlarsýz var olabilirmiþim gibi. Gibilerim vardý, vardý sanki gerçeklermiþçesine inandýðým. Ýnançlarýn birer birer yok olunca tanrý ile bozuþtuk, bozuþtuk sanki baþka kulu yokmuþ gibi. Tanrý zamanla beni býraktý, býraktý sanki býrakýlmaya deðermiþim gibi. Sanki kendisi çok önemliymiþ gibi, dedi bana “inan”. E dedim, “yok mu baþka kulun, kulun köpeðin olayým sal beni” Ruhumu özgürleþtirdi, okyanustaki balýklar gibi. Maviydi ruhum, ruhum çok geçmeden terk etti beni lakin. Özgürlüðüne düþkün olsa gerek, týpký benim gibi. Onsuz düþtüm, sonum oldu renklere düþkünlüðüm. Yaþlandým, ilmek ilmek ördüðüm ruhlarým kaçýp gidince, Ýnce ince seziyordum, maviler huzursuzdu, yeþiller mutsuz. Yaþlar aktý gözlerimden, onlarsýz bir hiçmiþim gibi. Kimseleri bulamadým onlar gibi, sanki tek gerçek sevgilim renklerimmiþ gibi. Gibilerimi aldým koydum kefeye, aðýr geldiler bildiklerimden. Aðýrdýlar güneþ kadar, fakat güneþ senin içindeydi. Sanki, güneþ senin içinde doðuyormuþ da; tanýþana kadar hiç eriþememiþim gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
busetzl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.