Ah þu çocuklar iyi ki halâ sokakta iyi ki halâ oyundalar
Çoktaan unuturdum yoksa en güzel filakayý senin seçtiðini
Yalnýz bir þey var ki þimdilerde aynalý çizginin adýna sek sek diyorlar gözlerde ayný muzip gülümseme aynalar arasý seken o taþa verilen adýn filaka olduðunu ise hiç bilmiyorlar
Filaka gönlümde maziye bakan yöne açýlan bir pencere saçlarým savrulurken yüzüme yüzüme
Hatýrlýyorum da evcilik oynamayý en çok sen isterdin bense sen ne seversen onu
Sýkýlmaz býkmaz sabahtan akþama ev kurar ev bozardýk
Tavuk niyetine sahiplendiðimiz salyangozlar arkalarýnda pýrýltýlý izler býrakarak ertesi güne kümesten kaçmýþ olsalar da bir elinde kova bir elinde çalý süpürge kapýnýn önüne yýðmayýn þu çer çöpü diye titizlense de halam
Hiç aldýrýþ etmez etkilenmez yeniden yeniye ayný enerjiyle üstelik daha da bir hevesle gönülde boy veren o eþsiz sevgiyle
Haydii sil baþtan tuðla kiremit porselen kýrýðý renkli kaðýt parçalarý çalýþkan karýncalar misali artýk ne geçtiyse elimize yürekte kocaman bir mutluluk en güzel þehirde en güzel eve sahip olma hayali
tly
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tülay Bostancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.