BABA OĞUL A HASRET OĞUL BABA YA DARGIN GİTTİ...
Baba oðul a hasret oðul baba ya dargýn gitti...
Her ne kadar aðlayarak dünyaya gelselerde bebekler..
Bazý insanlar gülmeye meyillidirler doðuþtan..
Gariptir..
Eðlenceli hatta belki þen neþeli biri gibi algýlandýðýmý düþünsem de..
Çok zor gülebilen biriyim aslýnda..
Duygularýmýn açýða çýktýðý durumlar ki naçizane kendi yazýp çizdiklerime odaklý oluyor çoðunlukla..
Bunun nedeninin gönül sesimin kalp atýþýmýn derin gözlem ve içten hissediþlerimin bir tezahürü olduðunu düþünürüm…
Ýki gündür derin bir hüzün dalgasý yayýldý ruhuma..
Gözlerim yaðmur bulutlarýyla dolu bu çok uzun yýllarýn acý ayrýlýðýnýn gözler önünde yaþanmasýndan..
“Acaba o bilinmez alemde kavuþtular mý baba oðul birbirlerine?”
“Farklý yerlerde olup birbirlerini görmüyorlar ný yoksa?”
“Ya da baba bitimsiz bir hasretle mi bakýyor Mehmet’ine hala? ”
“Mehmet kýrgýn küskün müdür bu dünyanýn en talihsiz Þairine/ Babasýna?”
***
Nâzým Hikmet, 1950 yýlýnda cezaevinden çýktýktan sonra Münevver Andaç’la birlikte oldu. Bu iliþkinden 1951 yýlýnda Mehmet dünyaya geldi. Ancak Hikmet ile Andaç resmi olarak evli deðildi ve Nâzým Hikmet oðlu üç aylýkken Türkiye’den ayrýldý. Memed Nâzým, babasý Nâzým Hikmet’le küstü ve bir daha da babasýyla ilgili bir açýklamada bulunmadý.
Karþý yaka memleket,
sesleniyorum Varna’dan,
iþitiyor musun?
Memet! Memet!
Karadeniz akýyor durmadan,
deli hasret, deli hasret,
oðlum, sana sesleniyorum,
iþitiyor musun?
Memet! Memet”
Sosyal Medyada Paylaşın:
DEVRİM DENİZERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.